Van 17 tot en met 22 september werken regisseur Koen Boesman en componist Peter Spaepen aan de muzikale voorstelling UB-29. Op 30 november keren de heren terug voor de première in De Grote Post.
In een beklijvende muziektheatervoorstelling met drie acteurs, een tienkoppig mannenkoor in een indrukwekkend decor, reconstrueren zij de zinking van de UB-29 en de laatste uren van de bemanning.
Koen Boesman & Peter Spaepen
UB-29 is een samenwerking tussen Koen Boeman van theatercollectief TG Vagevuur en Peter Spaepen van de muzikale werking Brussels Experimental.
Koen Boesman is theatermaker en theaterdocent uit de stal van de Toneelacademie Maastricht. Hij geeft les bij o.a. OPENDOEK, WISPER, de Toneelacademie van Maastricht. Momenteel is hij freelance theatermaker en theaterdocent onder ander bij TG Vagevuur, De Kopergietery, De Waancel, Cie Tartaren, Aardvork, enz. Parallel met zijn traject als docent ontwikkelde Koen Boesman zich als veelzijdig theatermaker.
Peter Spaepen werkt als componist vaak in theaterproducties, van de Oresteïa bij de Roovers over WOTH bij Transparant tot Titus bij Froefroe. Hij is Huiscomponist bij 4Hoog en werkt momenteel aan een opera bij Walpurgis met het Nederlands ensemble BOT. Met regisseur Koen Boesman gaat hij vaak de zee in voor eigenzinnig, experimenteel werk.
Q&A met Peter en Koen
- Wie of wat is jouw grote inspiratiebron?
Koen: “De tijd (het onvatbare ervan, maar ook de verhouding tussen tijd in het echt, gevoelsmatige tijd, tijd in het theater, enzovoort), de balans tussen goed en slecht in de mens en werkelijkheid: verhalen die geplukt zijn uit echte levens. De extremiteiten van het menselijk wezen.”
Peter: “Schateiland, Moby Dick, Jommeke: Avontuur en miserie, heroïek en menselijk geklungel.”
- Als je je creatie/project in een gevoel zou omschrijven, welk zou dat dan zijn?
Koen: “Ongetwijfeld zullen we enkele donkere emoties aan moeten gaan, zoals beklemming, verontrusting en droefenis, maar ik hoop dat we ook toegang vinden tot een soort gevoel van ‘boven water komen’, ‘de dingen plots helderder kunnen zien’ en hoop.”
Peter: “Een scheve spreidstand tussen angst en troost.”
- Welk boek/film/muzieknummer leunt nauw bij het thema van jouw residentie aan?
Koen: “De meest iconische duikbootfilm is natuurlijk Das Boot. Die geeft het best het gevoel van angst en beklemming weer, zonder de zaak te verheerlijken wat veel andere duikbootfilms wel doen. Qua muziek zijn voor mij vooral de liederen van het Rode Leger een referentie. Een mannenkoor dat hangt tussen nostalgie, strijdbaarheid en weemoed.”
Peter: “De ‘zesde deur’ uit Bélà Bartoks Blauwbaard: het ‘meer van tranen’.
- Als je iets in een tijdscapsule zou mogen steken, wat zou dat dan zijn?
Koen: “De verzamelde werken van Shakespeare (daar staat het uiteindelijk toch allemaal in).”
Peter: “Een tekening van mijn zoontje.”
- Wat zouden jouw laatste gedachten zijn, mocht je op een zinkend schip zitten?
Koen: “Dat is natuurlijk exact de vraag die we aan onze 13 schrijvers hebben voorgelegd. Ik heb mij ook al vaak afgevraagd hoe ik er mee zou omgaan. Het is misschien gek om te zeggen, maar zou het op een manier ook geen opluchting zijn? ”
Peter: “ach, het is, hoe kort ook, toch heel mooi geweest. laat maar komen.”
Residentieproject: UB-29
Nadat dertien schrijvers tijdens een publieke schrijfperformance op TAZ opnieuw een stem hebben gegeven aan de opvarenden van de UB-29 ligt nu de grote puzzel voor de neus van de makers Koen Boesman en Peter Spaepen. Het tekstmateriaal wordt tijdens een residentie in De Grote Post geknipt, versneden en opnieuw gemonteerd tot het libretto van de voorstelling die op 30/11 in première gaat in De Grote Post. Terwijl wordt ook doorgewerkt aan de dramaturgie en de koorpartituur. Dirigent Floris Lammens komt langs en ook de acteurs om als proefkonijn te dienen.
“Deze residentie wordt een bruisend va-et-viens met veel rommel en vreemde geluiden.” Aldus de makers.
Première in De Grote Post op 30.11.2018 – reserveer hier je tickets.