The making-of ‘Kirina’

Sara Vanderieck reisde in mei 2018 naar Burkina Faso om daar samen met Serge Aimé Coulibaly aan de voorstelling Kirina te werken. Af en toe bezorgde ze het thuisfront een update over het reilen en zeilen ginder. Het was niet de eerste keer dat ze deze reis ondernam. Ze wist dus wat haar te wachten stond.

Het eerste wat haar opviel was de wijk van Serge Aimé Coulibay. Jarenlange investeringen door de man zelf, wierpen duidelijk hun vruchten af. Het ontroerde haar hoe hij zijn droom heeft kunnen omzetten in realiteit. Hoe hij een inspirerende plek heeft kunnen uitbouwen waar naast de dansers ook de buurtbewoners welkom zijn en hun plek vinden.

Coulibaly zet dingen in beweging, niet alleen in zijn werk maar ook in het echt.

Het is een beetje thuiskomen voor Sara. Een gevoel dat versterkt wordt als ze proeft van de poulet/frites/aloko, bereid door de mama van Coulibaly.

Maar ze is hier niet om te genieten van couleur locale. Er moet gewerkt worden en hard. De omstandigheden zijn er niet altijd naar. Dat ondervinden ze vooral wanneer ze verder reizen naar Bamako. Daar zullen ze in de Foundation Passerelle van Rokia Traore voor het eerst dansen op muziek door haar gecomponeerd. De accommodatie laat te wensen over en ook de werkplek is maar half klaar. Bovendien krijgen ze te kampen met tegenpruttelende weergoden.

Improvisatie is in deze omstandigheden noodzakelijk. Gelukkig is Sara hierin getraind.

Geen repetitieruimte? Dan dansen we in openlucht.

Een zandstorm? Dan dansen we in de living van onze appartementen.

Overdag te warm om te repeteren? Dan oefenen we ’s avonds. Geen elektriciteit? Blijven onderhandelen. En ga zo maar door. Het gaat traag maar het gaat vooruit. Dat moet wel want de (co)producenten komen een kijkje nemen. En dat zijn niet de minsten: les ballet C de la B, Ruhrtriennale, Festival de Marseille …

De feedback is interessant maar waar Serge Aimé Coulibaly het been stijf houdt is dat Kirina geen voorstelling is door Afrikanen over Afrika maar door wereldburgers met Afrikaanse roots over de wereld en hoe zij die wereld bekijken vanuit hun achtergrond.

Als de investeerders weg zijn, gaan de repetities verder. Het tempo wordt opgevoerd en de kostuums en live video maken het geheel af. Bijna klaar voor de wereldpremière op 29.06 tijdens het Festival de Marseille.