Équipe volontaire is een interviewreeks met de vrijwilligers van cultuurcentrum De Grote Post. Ze koken voor artiesten, ze maken cultuurfanaten wegwijs in het gebouw, ze doen ticketcontrole, ze ontvangen en begeleiden artiesten, ze kennen het gebouw vanbinnen en vanbuiten, … De Grote Post is De Grote Post dankzij hen. Ze verdienen dan ook hun plaats in de schijnwerpers.
Vandaag stellen we je voor aan bezige bij Dimfy.
Het mag gezegd worden: Dimfy is een vrijwilliger pur sang. Op haar achttiende begon ze met vrijwilligerswerk en zestien jaar later doet ze dat nog altijd met evenveel enthousiasme. We gingen met Dimfy in gesprek over haar eerste stappen als vrijwilliger en wat haar drijft.
Wie is Dimfy?
Een filmfreak, met een groot hart voor Oostende. En vrijwilliger in hart en nieren. Ik begon op mijn 18 jaar als vrijwilliger te flyeren voor het Vuurwerkfestival in organisatie van Toerisme Oostende. Ik was ook vrijwilliger op Rock Werchter, Pukkelpop en op Crammerock.
Hoe jong ben je?
Ik ben op 1 juni 34 jaar geworden.

Wat doe je van werk?
Sinds kort werk ik als buurtzorger binnen de wijk Oud Centrum. Ik heb twee collega’s en samen met de opbouwwerker onderzoeken we wat we daar kunnen doen om het aangenamer te maken voor de buurtbewoners.
Wat betekent Oostende voor jou? Ben je hier geboren en getogen?
Ik ben geboren en getogen in Oostende. Geboren meer bepaald in het Sint-Jozefsziekenhuis dat nu geen ziekenhuis meer is, wat best raar is. Oostende is echt mijn stad, mijn hart ligt hier, het heeft alles wat ik nodig heb.

Hoe kwam je in contact met DGP? Wanneer begon je er als vrijwilliger, en wat trok je over de streep om te vrijwilligen?
Ik kwam in contact met DGP via KAAP (het vroegere Vrijstaat O.). Anke Sabbe (assistent exploitatie & vrijwilligerswerking bij DGP) was er toen jobstudent. En een paar mensen die ik bij Vrijstaat O. leerde kennen, waren vrijwilliger bij DGP. En zo kwam van het één het ander. Nu in september zal het mijn derde seizoen zijn dat ik met heel veel plezier vrijwilliger ben in dit mooie cultuurcentrum.
Wat doe je er vooral?
Ik doe er vooral ticketcontrole en deurwacht. De deurwacht is misschien een minder leuke taak, maar ik geef me daar af en toe wel voor op, omdat ik dat fair vind tegenover de andere vrijwilligers.
Het nieuwe seizoen van DGP is er, welke voorstellingen zijn aanraders volgens jou?
Ik kijk altijd uit naar muziek en comedy. Voor het muziekgenre verwacht ik veel van de Theatertournee 2019 van Frank Boeijen, voor comedy van Xander De Rycke met Xander De Rycke Houdt het voor Bekeken. Maar ik laat me vooral heel graag verrassen. Vorig jaar had ik tickets voor Murderballads (met Stijn Meuris, Gregory Frateur, Tijs Delbeke en Lady Linn) en voor Calais van Het Zesde Metaal. Die wilde ik echt zien, en ik heb ervan genoten!

Wat is de leukste ervaring die je had in DGP?
Voor mij zijn dat de momenten waarop ik iets terugvind van iemand die iets is kwijtgeraakt in het gebouw. Of wanneer ik iemand met bijvoorbeeld een rolstoel kan helpen aan de zij-ingang van de grote zaal, zodat de persoon in kwestie geen trappen hoeft te doen. Meestal zijn die mensen dan ook heel blij dat ze dat weten voor een volgend bezoek aan De Grote Post.

Je bent vrijwilliger bij Theater aan Zee. Ook dit jaar?
Dat klopt, al vier jaar in totaal ben ik ook bij TAZ vrijwilliger. Voor mij zal deze editie extra druk worden in combinatie met mijn uurrooster als buurtzorger. Maar dat lukt wel, daar ben ik zeker van.
Wat doe je er zoal?
Meestal help ik mee met de jetonverkoop in het Leopoldpark, wat ik best leuk vind omwille van het contact met de mensen. In het Leopoldpark heb je het Familiepark van TAZ waar je kunt genieten van kinderconcerten, theatervoorstellingen, knutselworkshops, verhalenvertellers en nog zoveel meer.
Welke TAZ-voorstellingen wil je zeker zien?
Ook hier interesseert het muziekgenre me vooral. Whale* lijkt me een aanrader: “I can still see you, watching the tree, blocking the view, you would‘ve loved to admire”. Een staaltje poëtische schoonheid! Vorig jaar woonde ik bijna alle muziekvoorstellingen bij. Een nieuwe groep bracht In Een Discotheek, heel mooi! Deze jonge muziekband won vorig jaar dan ook de TAZ Jongmuziekprijs.

Kan je omschrijven wat TAZ met jou doet, welke sfeer het theaterfestival bij je oproept?
Ik ben heel blij dat ik er als vrijwilliger deel van uitmaak. De stad leeft echt op met TAZ. Het festival brengt een heel bijzondere en gezellige sfeer. Iedereen lijkt er gelukkig en zonder zorgen.

Wat is te grappig om serieus over te zijn?
Ik ben iemand met een heel erg dubbelzinnige humor. Wat dan ook heel vaak tot grappige toestanden leidt. Geen idee hoe ik daar nu een deftig voorbeeld van kan geven. (lacht)
Zou je beroemd willen zijn? En waardoor (zingen, potten bakken, … )?
Ik zing graag, en kan het ook wel, maar of het goed genoeg is om op een podium te staan, daar vrees ik een beetje voor. (lacht) Ik schrijf Engelstalige (dramatische) poëzie en Nederlandstalige kortverhalen met meestal een pikante toets. Als daar ooit iets van gepubliceerd zou worden dan zou dat heel leuk zijn.
Wij zijn heel benieuwd naar een tekst van jou.
Echt? Ok, ik kies:
Some kind of illness
Sick to my stomach
a racing heart
this weird stressy feeling
when you’re around
Trembling knees
a forehead that
feels a little too hot
when you’re near
Sudden outbreaks
of sweat in too many places
but mouth: too dry
when you might show up
These weird feelings
these strange conditions
these unwanted symptoms
might be signs of something romantic
But they might
surely be mistaken
with the flu
or some kind of allergy
At this moment
I’m not sure
not sure at all
which reason I prefer
En eén van mijn favoriete teksten is:
When the hunter becomes the prey
At first
neither of us
wanted the other
Later on
there grew an attraction
a burning desire…
You became my prey
and I hunted you down
Instead of “killing” you
I took you home
and did my best
to win you over
Now that you’re here
that close
that I can hear
your heartbeat
feel the warmth
of your skin
see your chest
move with every breath
Now, I fear
you don’t even like me
let alone love me…
You only tolerate me
because I give you
the things you desire
easily willingly
And without a clue
of your true intentions
I let you come closer
opened up my heart
started trusting you
with the only future
left for me
is that of you
tearing me apart

Als die nog over is, wat doe je dan in je vrije tijd (naast vrijwilliger zijn)?
Films zijn een grote passie van mij, waardoor ik ook uitkijk naar mijn tweede favoriete festival: het Filmfestival Oostende in september. Daar ben ik drie jaar vrijwilliger geweest, maar toen kwam de filmpas (met deze festivalpas kan je onbeperkt genieten van alle films uit het programma van FFO18, behalve de openingsfilm “Engel”, de docufilm “Will Tura, Hoop doet Leven” en de VIP-evenementen) en besloot ik om zoveel mogelijk films zelf te gaan zien, als bezoeker. Ik kom toch aan minstens twintig films op een jaar.
Foto’s: Inge Baes
Interview: Kim Schoutetens