Drie figuren, voor wie de natuurlijke wereld slechts een vage herinnering is, zijn overgeleverd aan elkaar. Ze proberen stand te houden in een landschap dat in opstand komt.
MANNAHATTA is een voorstelling van Renée Goethijn (concept en regie), in coproductie met De Grote Post. De voorstelling is te zien in De Grote Post op zaterdag 12 juni tijdens het residentenfestival KIEM. Op dit moment is Renée met haar spelers te gast als resident.
Renée: “De titel verwijst naar het Mannahatta Project van landschapsecoloog Eric Sandersson, een poging om een virtuele weergave van Manhattan Island te creëren zoals het was toen Henry Hudson en zijn bemanning het voor het eerst zagen in 1609. Ooit was Manhattan namelijk een heuvelachtig, rotsachtig eiland. In de taal van de eerste menselijke bewoners van dit eiland, de Lenni Lenape, verwees het woord MANNAHATTA naar die nu verdwenen heuvels, the land with many hills.”
“Omdat het woord MANNAHATTA mij bovendien vormelijk doet denken aan een berglandschap en het tegelijk iets utopisch, nostalgisch en futuristisch in zich draagt, leek het erg te kloppen bij het universum van de voorstelling.”
“Het idee is ontstaan tijdens een onderzoek dat ik eerder deed met scenograaf en performer Stefan Jakiela. We zochten naar een wereld die nog slechts een vage herinnering is aan de natuurlijke wereld. Voor de vorm lieten we ons destijds inspireren door de documentaire You’ve been Trumped waarin Donald Trump een volledig gebied aan de kust in Schotland ontgint (bevolking, fauna en flora) om er een steriel golfterrein neer te planten.”
“In MANNAHATTA wil ik dit universum verder tot leven wekken en geleidelijk aan ontwikkelen tot een voorstelling op de snijlijn tussen theater, performance en beeldend werk, die de relatie van de mens tot zijn omgeving op scherp stelt en onze zekerheden en percepties over onze omgeving kan uitdagen.”
Renée: “Onze residentie in de Grote Post is de start van ons werkproces met de spelers Goele Derick, Guy Dermul en Lotte Diependaele. Ik wil vooral snel de vloer op om te improviseren en materiaal aan te maken zonder in dit stadium al te veel rekening te houden met het grotere geheel. We zullen hierbij het redeloze, het onnozele en het duistere niet schuwen en zeker ook surreële oorden verkennen.”
(Lees ook de Q & A met Renée onder de foto)
Q & A
1. Bij welke activiteit voel je het sterkst dat je leeft?
“Alle activiteiten in, op en onderwater. Behalve surfen, dat kan ik niet.”
2. Wat was je grootste blunder?
“Bij die vraag schieten me helaas enkel die blunders te binnen met een noodlottige uitkomst tot gevolg, namelijk de onvrijwillige doodslag van twee huisdieren.”
3. Welk personage uit een kunstwerk zou je graag willen zijn, en waarom?
“De vrouw in de schelp in Dora Maar’s Sans Titre (1934). Benieuwd uit welke parallel universum zij komt gekropen.”
4. Aan welke jeugdherinnering ben je het meest gehecht?
“De momenten met klein Jormke. Dat was een klein naakt poppetje van ongeveer 7 centimeter. Hoewel klein Jormke niet veel voorstelde beleefden mijn broer en ik er uren spelplezier mee.”
5. Vul aan: Oostende is …
“… de zee en de zee is zalig. En volgens google ook nog moe, koude soep, van iedereen, geen zwembad, niet waterpas.”
DE GROTE BLOG 