In Oppervlaktespanning (werktitel) gaat Kevin Trappeniers op zoek naar de grenzen van taal. Als taal wegvalt, luister je dan ook anders als iemand iets probeert te zeggen?
Kevin: “Ik onderzoek de impact van taal in onze samenleving. De kracht en macht van taal toont zich in een steeds grover gebruik ervan, en in een polariserende stoelendans met perceptie en realiteit. Luid geconstrueerde verhalen proberen gedachten in een richting te dwingen. Heeft taal nog betekenis als enkel de vorm overblijft?”
Kevin verdiept zich in het Japanse concept Ma (een ‘leegte vol mogelijkheden’) dat in een gedicht wordt omschreven als Walls with windows and doors form the house, though the space within them is the essence of the house. Zo focust het onderzoek van Kevin op eenzelfde manier op individuen in de samenleving, in relatie tot de sociale cohesie tussen die individuen. Waar ligt de imperfectie van onze verbindingen? Hoe manifesteert taal zich, hoe manipuleert het, en kan het een verbindende en versterkende factor zijn?
Kevin Trappeniers maakt fysiek, beeldend en zintuiglijk werk tussen podiumkunst en beeldende kunst. Hij beweegt zich vrij tussen verschillende kunstdisciplines en mengt ze onderling, in de theaterzaal en daarbuiten.
In 2015 maakte Kevin Asymptote, een voorstelling die de onderlinge invloed tussen een landschap en zijn bewoners onderzocht, en de virtuele en reële identiteit die voortkomt uit bezette ruimte. Menselijke groei, bloei en verval vloeiden in clair-obscur in elkaar. Recent toonde hij met AntennA en Ellipsis een project bestaande uit een installatie in de publieke ruimte en een theatervoorstelling in de black box. Beiden beschrijven ze de verhouding tussen mens-zijn en technologie, en de onderlinge (mis)communicatie die eruit voortvloeit.
Kevin: “Ik weet nog niet wanneer mijn stuk in première zal gaan. Ik werk altijd in langere periodes aan verschillende werken. Deze productie was bedoeld om in 2020 in première te gaan, maar door de besparingen van deze regering zal het iets langer duren vooraleer deze productie te zien zal zijn.”
Q & A met Kevin Trappeniers
Kan kunst de wereld redden?
Kunst kan de wereld onrechtstreeks redden, en ze zeker beïnvloeden. Kunst is een krachtig middel om een maatschappij constructief te onderzoeken, ondersteunen en voeden. Het is een waarnemer, verzamelaar en interpretator van kennis en begrip van de wereld, het is een incubator van collectieve bewustwording, en stelt maatschappelijke ideeën in vraag. De impact ervan hoeft echter niet meteen maatschappelijk of economisch te zijn – die kan zich alvast in eerste instantie laten opmerken bij het publiek dat wordt geraakt of tot denken is aangespoord. Via het publiek ontplooien de langetermijneffecten voor onze samenleving zich verder langzaam, maar zeker.
Met welke artiest/kunstenaar (al dan niet nog in leven, dichtbij of aan de andere kant van de wereld …) zou je graag eens samenwerken en waarom?
Binnen België: met het Huelgas Ensemble, een ensemble dat polyfone muziek uit de Middeleeuwen en de Renaissance uitvoert. De precisie waarmee zij meerstemmige landschappen laten weerklinken is behalve muzikaal verbluffend ook erg visueel: de klanktapijten hebben een ingetogen beeldende kracht die me prikkelt. In het buitenland: met Raimund Hoghe. De traagheid, verstilling en gestileerdheid die hij installeert in zijn bewegingstaal roept weerstand op en is tegelijk heel uitnodigend om langzaam in weg te zinken en stimuleert mijn verbeelding. De tijd nemen om in een rondrazende wereld geraakt te kunnen worden door, een weliswaar gelaagde, eenvoud, spreekt me aan.
Welk personage uit een kunstwerk (roman, film, theaterstuk, songtekst, schilderij …) zou je graag willen zijn en waarom?
Eén van de ‘ghosts’ van Albert Szukalski, bijvoorbeeld in Last Supper in de Verenigde Staten, of dichter bij huis in het Middelheimmuseum in Antwerpen. Het raakt me omdat de lege vorm van de personages rijke, oneindige mogelijkheden van verschillende invullingen van ons vergankelijke menselijk bestaan inhoudt. Het is zijn heel dynamische personages ondanks hun gestolde vorm.
Wat houdt je ’s nachts wakker?
Volksverlakkerij.
DE GROTE BLOG 