Begin deze week zagen we Noortje Sanders en Camille Paycha met een grote zilveren valies achter zich aan door de gangen van De Grote Post trekken, op weg naar hun creatieplek. Geen idee wat de inhoud is, we weten wel dat ze met veel vragen zitten:
Hoe denk jij dat je toekomst eruit ziet?
Wat denk jij dat er over de aarde zal rondlopen, kruipen of vliegen, nadat wij al lang zijn uitgestorven?
Kun je door te kijken naar hoe wij nu met de wereld omgaan iets zinnigs zeggen over de verre toekomst?
Noortje en Camille: “Dat is precies wat wij gaan doen. Maar daar hebben we jouw hulp bij nodig! Wij gaan met behulp van het publiek een vogel uit de verre toekomst tot leven wekken, De Magnavem. Help je mee?”
The Magnavem Project
De voorstelling is gemaakt door Radio Sancha, zij brengen een gigantische vogel uit de toekomst tot leven. De Magnavem, een soort vogel die pas lang na het uitsterven van de mensheid zal bestaan. Gedreven door de geest van tegenspraak, willen ze zoveel mogelijk mensen bij hun creatieproces betrekken.
De verschillende gezichtspunten van het collectief zullen de plaats van de fantasie van de mens in de (speculatieve) wetenschap benadrukken om onszelf zowel gerust te stellen als puur plezier. Radio Sancha probeert een wereld te bekijken waar mensen al lang zijn uitgestorven. Niet om na te denken over wat we vernietigden, maar om te zien wat zou ontstaan, evolueren en overleven.
Radio Sancha bestaat uit circusartiest Camille Paycha (FR / BE) en beeldend kunstenaar Noortje Sanders (NL). “We proberen te ontsnappen aan een zekere nostalgie door plezier te hebben met een speculatieve toekomst.” Ons werk kan worden beschouwd als een pingpongspel tussen verschillende tijdlijnen. Een soort van live ping pong game uitgezonden op de radio. Ja, dat is Radio Sancha.
Q & A met Camille en Noortje
Kan kunst de wereld redden?
Noortje: Ik heb moeite met het idee van kunst waarde toekennen naargelang haar mogelijkheid tot het redden van de wereld. Ik denk dat de kracht van kunst ligt in de ambiguïteit van het alles kunnen zijn. De kracht van de onzin, van de onwetendheid en van de doelloosheid. Deze afwezigheid van doel of definitie geeft kunst de mogelijkheid te zijn wat niks anders nog geweest is, geeft kunstenaars de mogelijkheid te maken wat nergens anders in onze samenleving gemaakt wordt. En misschien dat ergens in die onzin dan per ongeluk de wereld gered wordt, omdat de oplossing kwam van een plek die niemand van tevoren kon voorspellen. Maar hoe meer de kunsten worden opgevoerd als manier om de wereld te redden hoe kleiner ik denk dat die kans wordt. Laat de waarde van kunst haar ondefinieerbaarheid zijn en misschien heeft zij dan ongezien toch een hand in het ondefinieerbare idee van “de wereld redden”. Of niet, dat mag ook.
Met welke artiest/kunstenaar (al dan niet nog in leven, dichtbij of aan de andere kant van de wereld …) zou je graag eens samenwerken en waarom?
Camille: Ik zou heeeeeeel graag een concert/performance met Laurie Anderson doen. Met heeeel grote schermen, veeeel lichteffecten, choreografieën en back singers.
Welk personage uit een kunstwerk (roman, film, theaterstuk, songtekst, schilderij …) zou je graag willen zijn en waarom?
Noortje: Ronja de roversdochter omdat ze alle dingen waar ze voor op moet passen opzoekt. Wall-E maar alleen in de eerste 10 minuten van de film, als hij nog content is met alles om zich heen. En als laatste een sterk vrouwelijk rolmodel voor volwassenen die relatief gelukkig is in haar leven en met wie het niet tragisch afloopt, maar vreemd genoeg kon ik er daar even geen van verzinnen.
Wat houdt je ’s nachts wakker?
Camille: E-mails die ik niet heb beantwoord, ideeën voor nieuwe projecten, production stuffs, Trump, Macron, Jambon, Bolsonaro o.a, dingen die ik moet opschrijven om niet te vergeten, de serie Stranger Things (ik ben er nu klaar mee)… Ik ben een lichte slaper.
DE GROTE BLOG 