Louis Vanhaverbeke werkt aan bewegingen, muziek en scenografie. Hij doet dat simultaan en door elkaar heen. Dat is chaotisch of net heel gestructureerd. En het is die verhouding die zijn choreografieën stuurt. Hoeveel invloed kan het bewegende lichaam uitoefenen op andere materialen en wanneer wordt het lichaam door het geheel geabsorbeerd?
Louis danst zich een weg omheen zijn materiaal. Dans, niet in de sierlijke zin maar als de tegenpool van functionaliteit.
Louis Vanhaverbeke (Gent, 1988) heeft een sterke interesse in de clash van levensstijlen en subculturen. Muziek is voor hem niet alleen een uitdrukkingsvorm, maar ook een middel om zich al zoekend te identificeren. Als tiener switchte hij over en weer tussen rappers-attitude en wannabe-rockstar. Door diverse carrière-ambities te remixen, ontwikkelde hij een eigenaardig vocabulaire: freestyle, niet te classificeren, wel leesbaar.
Louis maakt zaalvoorstellingen waarin muziek, dans en objectentheater elkaar ontmoeten. Hij was eerder te gast in De Grote Post voor residenties en presenteerde er zijn zaalvoorstellingen. Hij was ook te gast op Theater Aan Zee in 2015 en 2016.
Q & A met Louis Van Haverbeke
Kan kunst de wereld redden?
Wat bedoel je met ‘de wereld’?
Met welke artiest/kunstenaar (al dan niet nog in leven, dichtbij of aan de andere kant van de wereld …) zou je graag eens samenwerken en waarom?
Wat zou ik er van smullen om eens met Hendrik Willekens en Alma Söderberg te mogen broeden op iets. Ik denk dat ik van die mensen heel wat zou opsteken van geluid, stem gebruik, muziek en performance.
Welk personage uit een kunstwerk (roman, film, theaterstuk, songtekst, schilderij …) zou je graag willen zijn en waarom?
Ik zou graag plaatsnemen op de steen bij het water in L’empire des lumières van Magritte en daar een hele dag zitten.
Wat houdt je ’s nachts wakker?
Groeiende polarisatie
DE GROTE BLOG 