Het is niet ongevaarlijk om vijf kaarsjes uit te blazen temidden al die boeken. Maar de leesclub Postscriptum van De Grote Post heeft al meer watertjes doorzwommen. Jaar na jaar worstelen zich met elegante souplesse door turf na turf. Om die dan in groep te bespreken. Vaak met een betrokken auteur, acteur of regisseur als toemaat in het gezelschap. “Het is goed toeven in onze leesclub,” vindt Mady Vion, coördinator van Postscriptum. Zij deelt haar vijf favoriete boeken van de afgelopen vijf jaar.
1. Stoner van John Williams
(2015-2016)
“De Amerikaanse schrijver John Williams (1922-1994) publiceerde 4 romans, waaronder Stoner. Het boek, uit 1965, werd in 2006 opnieuw uitgegeven en is sindsdien wereldwijd een bestseller. Hoofdpersoon is William Stoner, een boerenzoon uit het gehucht Boonsville die zich in 1910 inschrijft bij de University of Missouri om landbouw te studeren, maar uiteindelijk verslingerd raakt aan literatuur en er blijft hangen als docent. Stoner ondergaat het leven gedwee. Een schrale jeugd, een verstikkend huwelijk, een dochter die zich van hem vervreemdt, een in de kiem gesmoorde affaire, een gedwarsboomde carrière en een bittere dood, Stoner ziet het allemaal aankomen en doet weinig. En toch sprankelt er hoop, ergens daar tussen die opeenstapeling van leed, want, zoals Williams het zelf ooit verwoordde: “Stoner verwerft meer dan de meesten van ons ooit doen, zijn eigen identiteit.” Het fascineerde me dat de schrijver erin slaagt een roman over een doodgewone man te componeren op een schitterende en meeslepende wijze, hij zet hem neer als een antiheld die toch tevreden is over zijn leven. John Williams verdiende herontdekt te worden!”
2. Bezonken rood van Jeroen Brouwers
(2016-2017 – gelinkt aan de theater-monoloog Bezonken rood. Erwin Jans kwam dit voor ons becommentariëren)
“Bezonken rood is een autobiografisch boek dat je naar de keel grijpt. De dood van Brouwers’ moeder is de aanleiding om te schrijven over de verschrikkingen die hij als kind in een Jappenkamp tijdens de Tweede Wereldoorlog zag gebeuren.”
“De taal van Brouwers is dwingend, prachtig, verschrikkelijk en aangrijpend. Op papier kan hij tekeer gaan als geen ander. Het boek als klankbord voor zijn moeder, zijn trouwe kameraad in de oorlog, maar waartegen hij nadien een intense haat ontwikkelt. Niettemin is het tevens een ode aan haar. Een van de prachtigste boeken uit de Nederlandstalige literatuur.”
3. Liefde en Kapitaal van Mary Gabriel
(2017-2018 – gelinkt aan de voorstelling Marx en met toelichting door Johan Heldenberg)
“Achter elke sterke man staat een sterke vrouw. Zo ook in het geval van Karl Marx. De Amerikaanse journaliste Mary Gabriel geeft Jenny Marx en haar kinderen een ereplaats in haar biografie van de vader van marxisme. Politiek was gelukkig niet ’s mans enige passie. Het boek is een kanjer en niet voor de hand liggend, maar het geeft je een inkijk in het echtelijk leven van de Marxen via hun indrukwekkende briefwisseling: passie voor filosofie, politiek, maatschappelijke uitdagingen, gedrevenheid en trouw, solidariteit, zelfs in de grootste armoede. Marx reisde gans Europa door, hij was een worstelende, maniakale bohemien en intellectueel in een kleurrijk milieu van ballingen en revolutionairen in de hoofdsteden van een midden 19de-eeuws Europa. Dit boek vraagt wat moed maar geeft veel terug. Doen!”
4. Zuivering van Tom Lanoye
(2018-2019 – gelinkt aan Behoud de begeerte en in gesprek met Tom Lanoye)
“Zuivering is een grote roman over het hier en nu. Is het een boek van de angst of van de vriendschap, of het verlies ervan? Lanoye is een taalvirtuoos en een rasverteller. Zijn zinnen ‘moeten zingen’.
Deze memoires van een hakkelende, mensenschuwe einzelgänger zijn meesterlijk opgebouwd: als lezer weet je dat het slecht afloopt, maar je weet niet hoe… Een taalbad pur sang!”
5. Kolja van Arthur Japin
(2018-2019 – gelinkt aan het concert van Roots, Russische muziek)
“Kolja is een indrukwekkende historische roman met veel diepgang. Hij snijdt thema’s aan die (nu nog altijd) gevoelig liggen in Rusland: homoseksualiteit, vraagtekens rond de dood van een van ’s werelds meest bekende componisten …
Een fijne combinatie van dialogen en dagboektechniek zorgt voor afwisseling. Een vertelstijl zoals we die van Japin gewend zijn, toegankelijk met mooie beschrijvingen. En de beeldspraak is super! Kolja leest als een spannende (historische) detective.”
DE GROTE BLOG 